-
1 kulak
у́хо (с) ушко́ (с)* * *озвонч. -ğı1) у́хоkulak kiri / mumu — ушна́я се́ра
kulak yolu — анат. слухово́й кана́л
yelken kulak — больши́е оттопы́ренные у́ши
2) слухkulak ağırlığı — тугоу́хость
kulağı ağır — туго́й на́ ухо
kulağı ağır işitmek — пло́хо слы́шать
kulakları ağırlaşmak — стать туги́м на́ ухо
kulağını açmak — внима́тельно слу́шать; слу́шать во все у́ши
3) (тж. balık kulağı) жа́бры4) коло́к ( музыкального инструмента)••- kulağını bükmek
- kulağına çalınmak
- kulağını çekmek
- kulak çınlamak
- kulakları çınlamak
- kulağını çınlatmak
См. также в других словарях:
demir — is., kim. 1) Atom numarası 26, atom ağırlığı 55,847, yoğunluğu 7,8 olan, 1510 °C de eriyen, mavimtırak esmer renkte, özellikle çelik, döküm ve alaşımlar durumunda sanayide kullanılmaya en elverişli element (simgesi Fe) 2) sf. Bu elementten… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kafa — is., Ar. ḳafā 1) İnsan başı, ser 2) Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü 3) Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu 4) Mekanik bir bütünün parçası Distribütör… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mantık — is., ğı, Ar. manṭiḳ 1) Doğru düşünme sanatı ve bilimi Akılla, mantıkla açıklanmayacak durumlar vardır dünyada. N. Cumalı 2) Doğru düşünmenin yolu ve yöntemi Ali Rıza bey gerçi bir vakit bu mantığa kulak vermiyor göründü. R. N. Güntekin 3) fel.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağızdan kapmak — başkalarından dinlemek yolu ile yarım yamalak birtakım bilgiler edinmek Siyasi malumatları hep ağızdan kapma, kulak dolgunluğu şeylerdir. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
